Top Gun Maverick Film İncelemesi – Geç Gelen İnceleme

Top Gun Maverick Film İncelemesi: 36 Yıl Sonra Top Gun İzlemek Nasıldı?

36 yıl aradan sonra Tony Scott’ın yokluğunda seriya muazzam bir geri dönüş yapılmış. Tom Cruise ve Joseph Kosinski’ye şapka çıkartmak lazım. Tek kelimeyle muazzam film. Şu ana kadar senenin en iyi filmlerin biri olmuş. Hatta son yıllarında en iyi filmlerin biri olmuş diyebiliriz.

Filmi özellikle İmax seyrederseniz heyecan olarak doruklara ulaşabilirsiniz. Sinematografi muazzam, ses miksajı, ses kurgusu gibi önemli teknik detaylarda muazzam olmuş. Jetlerin sesiyle resmen salon ayağa kalkıyordu. Özellikle Soundtrack kısmında Hans Zimmer cidden çok iyi iş çıkartmış. Kendiside hala yıllara ve ilhamına meydan okuyor. Lady Gaga’nın film için yazdığı şarkıda ve diğer kullanılan şarkılarda oldukça iyiydi. Zaten ilk filmin önemli şarkılarından olan Danger Zone’u filmin açılışında duymak mümkün. Ve Top Gun Anthem’i de. Tek eksik Take My Breathe Away’di. Ama o da ilk filme özel olduğu için burda doğal olarak kullanmamışlar. Bence çok yerinde bir karar olmuş

Minimal derecede görsel efekt kullanıldığı için çekilen sekanslar inanılmaz duruyordu. Kamera kullanımı açısından yönetmen Joseph Kosinski gerçekten çok iyi iş çıkartmış. Özellikle jetlerin it dalaşına girdiği ve savaştığı sahneler harika çekilmiş. Çok akıllıca kullanılmış kamera. Muazzam savaş sekansları vardı. Filmin Temposu harika dengelenmiş seyirciyi hiç yormuyordu. Bir parantezde filmin editlenmesine açılması lazım. O kadar jetin dalaşa girdiği sahneler inanılmaz editlenmiş. Muhtemelen oscarda bir çok adaylık çıkartıcaktır Top Gun Maverick.

Bu arada Tom Cruise cidden muazzam bir aktör. Holywood’un açık ara en popüler ve işine en sadık aktörü. Bütün çekilen sahnelerde dublör yerine kendisi vardı yine. 60 yaşında ama hala zirvede kendisi. Her yeni filmle beraber çektiği sahnelerde zirveyi zorlamaya devam ediyor. Bu yaşta bu özveri ve azimle çalışmak gerçekten muazzam bir şey

Filmin konu itibariyle çok sıra dışı olmayan bir konuyu ele alıyor. Ama ele aldığı konuyu inanılmaz aktarmayı başarıyor. Düşman hava sahasındaki radyoaktif silahları ve bombaları imha etmek üzere bir görev alıyorlardı. Bildiğimiz gerçek dünyadaki askeri görevler gibi. Yağ gibi akıyordu anlatılan şey. Ve bunu yaparken ne bir emperyalizm ya da milliyetçilik yapılmıyor. Çok iyi ayarlanmış. Düşmanın kim olduğu hangi ülke olduğu bile geçmiyordu. Gayet yerinde işlenmiş.

Yazar: Çağatay Kaşıkçı.